04 juin 2012

... buscando respuestas...



El amor aniquila al amante, lo trastorna, lo mata. Hay que morir de amor o matar por amor; en ambos, hay locura de amor.

Platón explicaba que el amor se entiende como una manía, una locura, un momento de enajenación durante el cual el enamorado deja de ser él mismo para convertirse en otro; deja de ser dueño de sus actos para ser el títere de fuerzas que están más allá de su control –la pasión, el deseo, el inconsciente- y que lo dominan por completo, cegándolo y poniéndolo a merced del objeto de su amor. Enamorarse es quedar prisionero, atado, como cantaba Janis Joplin, “ a una bola y a una cadena”. Significa en todo caso, ingresar en una espiral de dolor, de sufrimiento tan o más intenso que los breves momentos de placer que se obtienen a cambio.

Entonces, ¿para qué nos enamoramos?
La respuesta de Houllebecq es despiadadamente provocadora: “para frustrarnos y castigarnos el uno al otro”

Pedro Cornejo

01 juin 2012

Again

Tristessa, culpabilitat, presó, confusió, indecisió, por, depresió, dolor, feblessa, cobardia, insensatesa, ...

Quantes paraules podria dir pel meu estat d'ànim, quantes n'acabaré dient?

No puc més. M'aixeco i caic, m'aixeco i m'enganyen, m'aixeco i faig mal  a algu, m'aixeco i torno a caure... I sempre caic en el mateix... talment com aquell qui no s'aprèn la lliçó.

El cansament s'apodera de mi i no em moc, paralitzada. Només vull amagar-me, anar a algun lloc ben lluny, ben ben lluny i desaparèixer per segles.