24 mai 2008

contente

Je suis très contente...

Casi me combierto en un hikikomori, así que tome el firme propósito de no estar más decaida ni encerrada. Con ganas, hoy ya estoy contenta de verdad. No soy la alegría de la huerta, pero me siento muy bien.
Y bueno, ahora apenas duermo por las noches, pero porque sólo hacen que abrir locales nuevos: luxure (it's not for me) y dmer hoy (mucho mejor).


Bien sure, je suis tranquille, je suis contente...

22 mai 2008

Satisfaction


Crec que mai o gairebé mai he parlat de l'amistat en el meu blog i francament em sorprèn, perquè elles, part importantíssima de la meva vida, no deixen de sorprendre'm i d'ajudar-me. Venen del nord i del sud, de center city, de les muntanyes i de la platja, cada una amb la seva essència, em fa riure, em fa aprendre, em fa viure, reviure, somiar i creure, ...
Realment sí, sóc una suertuda!

20 mai 2008

I can't no more


No puedo más... y es que estoy harta de sentirme culpable, de no levantar cabeza, de pensar que va bien y ver que todo va mal, de sentirme triste cuando yo soy tan optimista, estoy harta de no dormir por las noches, de que no me dejen trabajar como dicta la ley, de tener que redactar cartas y esperar aprovaciones, de apuntarme a frances y hacer un examen de mierda, asqueada de que mi madre me llame quinientas mil veces para saber como estoy, de dormir durante el día, no puedo más de tener tanto y sentirme tan mal y fingir que estoy tan bien, medio bien o tirandillo, no me acostumbro con el hecho que casi todo el mundo se drogue,de que no haya agua en el río, me jode la frase quien bien te quiere te hara llorar, porque ostia, te tienen que querer mucho o se inventaron la frase para hacerte dudar más, estoy harta de microsoft, de mi adsl, molesta con la política, cabreada con no poder hacer nada provechoso, hartita de mi misma... bufffffffff... que harta... y es que no puedo más...

15 mai 2008

qué esperar...?


Y qué esperar, d'un aburrido corazón, qué esperar? de alguien que miente a su tristeza, bailando en una discoteca...?



La casa azul - Chicos malos

14 mai 2008

with a lullaby


Probablemente me escondería todos los días hasta que pasara mi mal momento, debajo de las sábanas me entretendría con sueños y luciría una cara neutra, sin fingir sentimiento, aguardando, siempre aguardando a que pase todo lamento.

"Si al despertar, sin brumas ni presagios, podemos aspirar a todo y nada... Y al despertar, si lo hemos olvidado, quizás no habrá final" LÖL

10 mai 2008

It's raining, it's pouring...


It's raining, It's pouring,
the old man is snoring,
went to bed and bumped his head,
he couldn't get up in the morning.

Per fi, plou i plou... i quan plou... les pertinents desgràcies d'una tempesta. No ho podem tenir tot.

05 mai 2008

Tarragona


Per l'aloma i para bosque

Hi ha moments en que et costa trobar el teu lloc, llavors és quan has d'agafar i passejar pels confins de la terra.
Aquest cap de setmana Tarragona m'ha retornat el somriure i l'empenta, entre l'antiguitat romana, la platja, el vi i la companyia.

02 mai 2008

Rememorandum

Me niego a dar más vueltas en la cama. Si es que no hay como ser yo para complicarse el sueño. Después de enlazar pensamientos entre los dos hemisferios de mi cerebro, he terminado por preguntarme si serían verdad los sueños que se me han repetido más de una vez desde mi infancia. La cosa no esta clara.
Algún día de mi corta edad, mi abuelo (yo creo que fue él), me contó que en una época (no sé cuál), la gente no podía andar por la calle a partir de una hora determinada (en mi mente esta a partir de las 21h). A partir de esa hora, salía la caballería y si pillaba a alguien, zaaaaassss... o detenido o muerto o vete a saber... El caso es que a las nueve todos encerrados en casa, temiendo a la caballería.

Esta parte, yo creo que la viví, es decir, la parte en que mi abuelo me lo cuenta, y todo lo demás, añadiendo mis fantasmas, lo he ido soñando.
Pero... y si mi abuelo no me lo contó?... y si soñé que me lo contaba? Y si sí me lo contó, es esta historia verídica, eso pasó? cuando? dónde? Yo por lo menos esta noche no he encontrado respuesta.


Y vale, ya me perdonareis este post y el lio mental que me he hecho... pero entendedme... no puedo dormir