05 mai 2008

Tarragona


Per l'aloma i para bosque

Hi ha moments en que et costa trobar el teu lloc, llavors és quan has d'agafar i passejar pels confins de la terra.
Aquest cap de setmana Tarragona m'ha retornat el somriure i l'empenta, entre l'antiguitat romana, la platja, el vi i la companyia.

5 commentaires:

Anonyme a dit…

Las ruinas y rincones que quedan de mi antiguo esplendor son testigos de que la mayoría del vino se lo bebió tu compañía :P, gracias por recorrer mis calles con tanto cariño y hasta muy pronto.

Hei Jei a dit…

uy qué genial suena!!
ais, tengo ganas de desconectar yo tb.
por cierto, el otro día recordé que nunca nos tomamos esa copa pendiente, así que a ver si coincidimos, no? ;)

petons!

Anonyme a dit…

Feliz semana con tu sonrisa de nuevo :)

Anonyme a dit…

La meva ciutat natal!

M'alegro que t'hagi seduït :-)

Una abraçada,

Lighea

Eau a dit…

TARRACO: Bonito esplendor el tuyo... aunque mantengo que algo de vino bebí, el suficiente para dejarme con sueño, jeje...
JEI: Cierto... mmmm... últimamente he salido poco... pero hay que hacerlo, empezamos a proponer algún día?
SUMMERSON: Gracias, guapa! Sonrie tu también! :-)
LIGHEA!!!: És preciosa la ciutat, vaig pensar en tu en pasar per allí. Ens haurem de retrobar algun día, no? Petonets!